Candan Gönüllüler

Barınakları televizyonlarda ve gazetelerde her gördüğümde ziyaret etmeyi çok istedim fakat kötü bir manzarayla karşılaşmak endişesi içinde her seferinde ertelemiştim.Göz görmeyince gönül katlanır hesabı....ama öyle olmuyormuş.Hayatta hep güzellikler yok maalesef çirkinliklerde var onları görmezden gelip yok sayamıyoruz.Benim gibi hayvan dostu arkadaşım Murat ve ben hangi barınağı ziyaret edelim diye düşünürken Murat internetten Yedikule' yi buldu.Ve hikayeleri ağlayarak okumaya başladı.Geç bir saatti ve meral hanıma ulaşıp yardım etmek istediğimizi söyledi.Ve en kısa sürede ziyaretlerine gittik.Hem üzüldük hem sevindik.Üzüldük çünkü hayvanın hayvana yapmadığını yapan insanlarla yaşadığımızı ve o zavallıların ne kadar savunmasız oldukları gerçeği yüzümüze çarptı.Evde beslediğimiz köpeklerimizi düşündük başlarına böyle bir şey gelse ne yaparız diye...Düşüncesi bile korkunçtu.Sevindik çünkü o kadar güzel bakılıyorlar ve seviliyorlar ki...Sakatı, körü, kanseri, yaşlısı, bebeği, her cinsi orada o kadar mutlulardı ki... Meral hanımı anlatacak kelimeler bulamıyorum böyle bir sabır böyle bir yürek ve cesaret görmedim. Bizler evimizde bir kuşa bir köpeğe tahammül edemezken o 2000 köpeği sağlıklı yaşatabilmek ve koruyabilmek için mücadele veriyor. Herkesin sınırları ölçüsünde elini taşın altına koyması gerektiğini düşünüyorum. Bunlardan biri yakın zamanda ismi gibi gül yüzlü arkadaşım Gül Gölge oldu. Bunun heyecanından günlerce uyuyamadı gözyaşı döktü. Bundan 3 hafta kadar önce sitede minik bebekleri gördüm anneleri sahibi tarafından hamileyken terk edilmiş bir kangal. Babaları çoban köpeği...Terk edilmeyi hazmedemeyen kangal 3 gün aç kalıp yemek yememiş ve intahar etmiş .Bu arada zeytin(canım benim) onlara süt annelik yapmış.Daha bir haftalıklardı gözleri kapalı dişleri yoktu...Dayanamadım aldım. İsimlerini nazlı ve efe koydum. Çok yorulduk uykusuz kaldık ama her şeye deydi. Çünkü onlar çok sağlıklı ve hayatta kalmayı başardılar. Yaklaşık 2 hafta kadar işe beraber gidip geldik mama saatleri uzadığı için şimdi evde kalabiliyorlar.Tabii annemin gözetiminde... Onlardan ayrılmak çok zor olacak, yerim müsait olsa asla vermek istemezdim fakat onlara bakabilecek bir aile arıyorum.İki hafta sonra aşılarına başlıycaz evde iki köpeğim daha olduğu için onları bir arada büyütme şansım yok. Çok zeki ve çok hassaslar onları barınağa tekrar geri götürmek yerine sahiplendirmek istiyorum.İlgilenenler olursa meral hanım aracılığıyla bize ulaşabilirler.

Lütfen!!!Sokaktakilere sahip çıkamıyosanız en azından elinizdekilere sahip çıkın onları sahipsiz bırakmayın, sokaklarda onları bekleyen şeyler gerçekten çok korkunç ve acı verici...

Teşekkürler, Fatih belediyesine ve Meral Olcay'a

Teşekkürler Gerçek gönüllülere Sanal olmayanlara....

Sevgiler,

Yeşim Ülgen

Bu köşeye yazılarınızı göndermek için meralolcay@mynet.com