Peluş

Annem ve ben bir süredir Yedikule Hayvan Barınağı'nın gönüllülerindeniz. Oradaki köpeklerin hepsini ayrı ayrı tanıdık ve her geçen gün daha çok sevdik. Ama barınağa bir hafta önce bırakılmış 6 aylık bir yavruyu o kadar çok sevdik ki en sonunda 21 Mart günü eve onu da alarak döndük. Orta büyüklükte, 10 kg, gözleri ve burnu siyah, kendisi beyaz, kulakları ve vücudunun bazı yerleri ise bej. Kulakları dik-düşük, kuyruğu upuzun. Böyle tarif ediyorum çünkü annesini babasını kimse tanımadığı için cinsini söylemek mümkün değil. Zaten cinsinin hiçbir önemi yok... O kadar tatlı,asil ruhlu, iyi huylu ve zeki ki benim için o dünyanın en güzel çocuğu! Adı Peluş. Onun eve gelmesiyle hayatımız renklendi ve hareketlendi. İlk hafta biraz sessizdi ama evinin artık burası olduğundan emin olduktan sonra açıldı. Bir ayda 1,5 kilo aldı ve boyu uzadı. Genellikle uslu ama birlikte oynarken görmeyin! Çılgın gibi! Arada sırada ufak tefek yaramazlıkları oluyor ama biz ona kızmıyoruz. (Tuvaletini sokağa yapmayı ayıp zannediyor, balkona yapıyor ama olsun yakında onu da öğrenecek.) Bir tek isteği var; onu herkes sevsin! Sadece biz değil; misafirler, kapıcı, sucu herkes...

Barınağın yöneticisi Meral Olcay Hanım'a çok teşekkür ediyorum. Onu bize vermekle Peluş'u da bizi de çok çok mutlu etti.

Işık Naz

20.04.2007

Bu köşeye yazılarınızı göndermek için meralolcay@mynet.com