Sevgili Meral Anneciğim ve Arkadaşlarım;
Ben cadı kızınız FISTIK !
Sizleri çok özledim,bir mektup yazmak istedim. Annem ve Gizem abladan fırsatını buldum, geçtim bilgisayar başına.
Öncelikle yaklaşık 3 - 3,5 aydır mensubu olduğum evdeki maceralarımı anlatmalıyım. Kimse yokken dedikodu yapalım biraz. Dört kişilik bir ailenin beşinci üyesi olarak geldim. Zaten annem benim iki yıllık hamimdi. Bir türlü babasını ikna edemediği için ancak misafir geliyordum buraya.Yine misafir diye aldı beni annem. Ama bu sefer kandırdı herkesi.
Benim dışımda Hüdaverdi ve Mısmısnaz (kaplumbağalar), Jack (kuş) gibi dostlar var. Dost demeye bin şahit ister.Bu Jack ışığı söndürünce başlıyor ötmeye.Beni uyutmuyor ben de ona havlıyorum. Evi tımarhaneye çeviriyoruz gece gece.
Eve geldiğim ilk gün evin annesi Yurdagül anneyi ısırdım.Ama baktım evin gerçek annesi o ve çok güzel yemekler yapıyor mecbur anlaşıyoruz.Ama bazen kendimi gösteriyorum. Evin babası Sezgül baba.Öğlen bir gibi eve gelir. Ona öyle cilveler yaptım ki o ‘evde köpek besleyenin evinden bir bardak su içmem' diyen kişi işten gelince kimseye merhaba demez,önce beni sever. Hemen oyuncağımı getiririm oynar benimle. Ama onu da ısırmıştım. Gizem abla ile resimdeki gibi süper anlaşıyoruz. Bazen dışarı çıkıyoruz kız kıza geziyoruz.
Annemi anlatmama gerek yok sanırım. Temelli kalacağım kesinleşince ağladı sevinçten.Bazen artık gitsin diye kızdırıyorlar. Fıstık giderse ben de giderim deyip bağırıyor herkese. Benle ilgili hiçbir şey zor gelmiyor ona. Sabah çok erken derse gidiyor.Ama daha erken kalkıp tuvalete çıkıyoruz. Geliyoruz kahvaltı veriyor. Bir de tıraş olmak için veteriner ablaya gitmiştik. Çok güzel bakmışsınız dedi anneme. Annemde ben bakmadım barınak köpeği dedi. Abla çok şaşırdı. Annem seni ve arkadaşlarımı anlattı.
Yemek konusunda annemi delirtiyorum. Et dışında ve yaş mama dışında bir şey yemiyorum. İnsan alışkanlıklarından vazgeçemiyor. He bir de hani sesli oyuncaklar varya,annem işten gelirken hep onlardan alıyor. Ben herkesin başını şişiriyorum. Sonra barınakta yaptığım gibi parçalıyorum. Aaa bir de mahalle kedilerinin belası oldum. Bence bir gün beni toplaşıp tenhada kıstıracaklar ?
İşte böyle anneciğim. Buralarda huzurum iyi,her dediğim yapılıyor,mutluyum. En kısa zamanda seni ve arkadaşlarımı görmeye geleceğim. Annem sıkıştırıyor.O da iki satır yazacakmış. Kendinize iyi bakın,ellerinden yalıyorum...
Canım Ablam,
Bana inanıp güvendiğin için ve Fıstık gibi bir varlıkla olmamı sağladığın için sonsuz teşekkürler...
O 3 kere terkedilmiş sonunda gerçek yuvasını buldu. Ölene dek beraberiz. Bu arada köpek almak isteyenler ve aileden izin koparamayanlar;benim babam 20 sene sonra ikna edildiyse her anne-baba ikna olur, kesinlikle!
Yedikule'nin gönüllüsü olmaktan ve senin gibi bu kadar cana karşılıksız ve sonsuz sevgi veren birine abla demekten mutluyum. Bu koca yüreğe her zaman saygı duyuyorum.
(Yahu sanki veda mektubu yazdık. Hayır efendim bize kızdın biliyoruz ama en kısa zamanda geleceğiz . Kızınızı verdiniz sizi unutmadık.)
ÖZLEM AĞCA
YHB Gönüllüsü
02 Ekim 2007
Bu köşeye yazılarınızı göndermek için
meralolcay@mynet.com