Charli ve Bozli yeni isimleri Aur0ra ve Sirius çatalca ormanında hülya anne tarafından tesadüf eseri bulunup kurtarılmış iki kader arkadaşı.Sahiplendirirken ayırmayalım diye düşündüm ve şanslılarmış ayrılmadılar.Güneş annenin evine yuvalandılar.
Darısı diğer köpeklerimizin başına.
Sahipleri kim bilinmez ,ama saf ırk yani cins olmaları,para ile petshopdan satın alınmaları dahi artık bir şey ifade etmiyor, sorumsuz insanlar açısından.
Tıpkı sokak köpekleri gibi sokaklara ,pardon artık sokaklara da atılmıyor bu hayvancıklar yaban hayvanların yaşam yeri olan ama ,asla köpeklerin yaşayamayacağı alanlara ormanlara,ıssız otoban kenarlarına yani insansız yerlere atılmaktalar.
Bir zamanlar ölüme yani hayırsız adaya atıldıkları gibi.
Nedir bu hayvancıkların biz insanlardan çektikleri.
Köpekler insansız yaşayamaz bunu hala anlayamadılar.
Bunun mazereti yok xxx kurumlar bizde itlaf yok yani biz öldürmüyoruz diyorlar.Oysa yavaş yavaş ölümdür bu .
Cins,cins olmayan köpek ,kedi yani istenmeyen canlılar ,kendilerini tüm yaradılanlardan üstün gören bazı insanların rahatsız olmalarından dolayı şehirde istenmemekde ,evde istenmemek de sokaklarda istenmemek de yani yaşam hakkı tanınmamakta.Bu düşünce tarzı yaşadığımız dünyanın sadece biz insanlar için yaratılmış olduğunu var sayan hasta ruhlu insanlara özgü bence.
Gelelim charli ve bozli nin hayat hikayesine.
xxx ormanlık bölgeden geçerek çiftlik evine haftasonları dinlenmek için giden bir hayvansever dostumuz tesadüf eseri mezkur bir alanda , terk edilmiş tek başına ve tir tir titreyen husky olduğunu tahmin ettiği (tahmin ettiği diyorum husky olduguna bin şahit lazım)tüğleri dökülmüş,açlıkdan iskelet hale gelmiş bir köpek görüyor.Durmuyor yoluna devam ediyor, ama sonra pişman oluyor gece uyuyamıyor. Diyor ki ben yarın sabah gidip bakacağım eğer duruyorsa alacağım çünki yaşayamaz (in cin top oynuyor ıssız bir ormanlık alan).
Sabah yola çıkıyor köpek aynı yerde ama bir farkla yanında arkadaşı veya kardeşi ne ise 2. bir husky görüyor ,şaşırıp kalıyor neye niyet neye kısmet misali 1 taneye geliyor karşısında 2. ciyi görüyor.Çaresiz bırakamaz, alıyor arabaya doğru kliniğe tedaviye 1 ay klinikte kalıyorlar.
Artık gitme zamanı geliyor klinikden ,geliyor da nereye gidecekler kimse istemiyor çünki henüz düzelmediler,yuva da bulamıyor.
10 senelik gönüllümüz çekinerek aradı beni getirebilirmiyim ve hemen ekledi mayıs da çiftliğe alırım eğer yuva bulamaz isek dedi .
Ben de ilk kez bir şey istedin bizden, tabii getirebilirsin yuva bulmak için hemen çalışmalara başlarız dedim.
Charli ve Bozli bu şekilde barınağa geldiler.
1 aydır klinikde olmalarına rağmen hala çok zayıflar ve tüğleri hala tam çıkmamış.Tedavilerine devam ediyoruz.En fazla 15 gün içinde tamamen tüğleri gelecek ve yakışıklı delikanlılar olacaklar.
Uzun süre aç kalmalarının verdiği duygu ile sürekli yemek yiyorlar .Yesinler iştahlarının olması çok iyi ,çabuk toparlarlar.
Biz şimdiden charli ve bozliye yuva arıyoruz .Belki duyarlı bir sahiplenen kişi çıkar talipli olarak tedavisine devam eder.
