mutluluk ve hüzün ikisi bir arada:)

Mutluluk ve hüzün evet duygularıma bunlar hakim 9 temmuz cumartesi günü Sevil anne , eşi  ve kızı Hatice abla önceden organize ettikleri araç ile geldiler .Aylardır Sevil anne yerlerini hazırlıyorum şimdilik 4 dostumuzu alacağım sonra sıra felçlilerde diyordu ,aslında tarih de veriyordu ,ben kulak arkası ediyordum çünki hep vaatlerde bulunan ve    sonradan yok olan o kadar çok insan tanımıştım ki :( ama işte bazen de sözünün eri insanlar çıkabiliyor .Çocuklarından ayrılan bir anne gibi   o son anda yani yolcu ederken , ancak duygularımı tanımlayabiliyorum.Duygularım karmakarışık aslında yıllar öncesi bir flim şeridi gibi ( 4 köpeğin hikayesi )geçti gözlerimin önünden ve sizlerle paylaşmak istedim.
Yıllardır yedikulenin sakini olan demirbaş Sally(Kulakları kökünden kesilmiş ve bir elektrik direğine bağlı vaziyette bırakılmış ve yaklaşık 4 senedir yedikule idi.Hamisi vardı Berrin anne .Sally i evlat edinmişti ,evde 2 köpeği daha vardı son köpek bonnie de yedikuleden :)  sally kalıcı yuva buldu son kez görmek istersen gel gör vedalaş diye bir gün önce haber verdim . Çok çok şaşırdı üzüldü ama sonra sevindi. Vedalaşmaya , yolcu etmeye cumartesi sabah erkenden geldi tabii gözyaşlarına dur demek mümkün olmadı: )
Demsi (5 sene önce 2 aylıkken kolu sakat vaziyette bırakılmış bir yavru idi,tedavilere rağmen kolu tam iyileşmemiş sakat kalmış ama sakatlığının farkında olmayan yaşam sevinci dolu bir köpecik ti ,personelimizden vedat-sedat-metin -yavuz kardeşler tarafından özel bakılmış duygusal bağ kurulmuş ki, vedat ın demsinin arabaya konar ki andaki hali , gözlerinin yaşla dolu olmasını duygulanmasını başka köpek yokmu sevil abla demesini unutamam )
Karamel (2 senedir barınak da koca kafalı arka bacağı hafif sakat diye yuva bulamadı ama kısmeti açıldı )
Gönül(ahhh gönül ahhh trafik kazası geçirdiğinde iç kanma riski vardı tedavisini yaptık kurtuldu fakat bir anormallik vardı gözlerinde perde yoktu çok berrak sanki görüyor gibi ama görmüyor nedeni sonra anlaşıldı başından aldığı darbe göz sinirlerini zedelemiş ama gönül gözü açık diye ismi Gönül oldu.Çok ilan verdik kör ama daha gencecik saf kan bir rot yuva bulmaz mı sakatsa bulamaz veya bizim gibi duygulara sahip insanlar ancak alabilir ve nihayet gönül artık yuvaya kavuştu hemde tanıdığı bildiği barınak arkadaşları ile birlikte kalabalık bir aile ye kavuştu :)
Aynı anda 4 çocuk yuvalandırdım karmakarışığım :( Duygusalım ama mantığımla birlikde dengeyi sağlamaya çalışıyorum ,arada duygusallık ağır basmıyor da değil :)      neden mi benim için o terk edilen canlar mağdur  olmuş   canlılardır yani bizim gibi hissediyorlar acıyı açlığı şiddeti yani duyguları var , çocuk gibi korunmaya muhtaçlar ben o gözle bakıyorum sahiplendirirken de bir yanım cız ediyor bir yanım çok mutlu olacak daha çok sevilecekler diyor yani tam bir duygu karmaşası .
Hiç birinin hak ettiği yerler değil tabiiki barınaklar hepsinin bir evi olmalı.Fakat gerçek ve kalıcı yuvalarını bulana kadar insani şartlarda bakılabileceği ,sevgi göreceği,aç kalmayacağı ortamı yaratmak benim boynunum borcu tabii bu da gönüllülerin desteği ile olacak yani ben bedenimi taşın altına koydu isem diğer hayvanseverler de elini ,hiç olmadı parmağını :) taşın altına koysun bir ucundan tutsun bu sahipsiz canlar için çaba sarf eden her insanadır mesajım herkesin yapabileceği bir şey mutlaka vardır yeterki siz yapmak isteyin :)
Hatice abladan mektup geldi ve çok mutlu oldum" Bugun sally ve karamel evlerinin inşaatını ni dikkatle izlediler. tasma takilmadiginda cok mutlu olup kosup oynuyorlar, hepsi birbiriyle cok iyi geciniyor. onlara ozel, bir bolme yapildi, icinde bir dut agaci da var :)
Demsi evin icine girmeyi ogrendi!!!!! izin verildigi zaman girip bir koklayip cikiyor, bizim pesimizi hic birakmiyor.
Gonul ise sabah tasmasiyla bol bol gezdi, arkadaslarinin yanina geldi. beraberce de oynadilar. ama cok hoplayip zipliyor, yerine goturdugumuzde hemen uyuya kaliyor. cok mutlu, bizi de cok eylendiriyor.
Sally hic saldirgan davranis gostermedi, cok buyuk bir alana sahip olduklari icin sanirim, kiskanclik ya da saldirganlik yapmiyorlar. ozellikle yemek yiyecekleri zaman ayri noktalara bagliyoruz. sonra da su icip uyuyorlar zaten.