Kemerburgaz yolu üzeri, belediyemizin moloz döküm kamyonlarının güzergahı. Şöfor arkadaşlara sürekli yol üzerinde terk edilmiş köpek sürüleri görülmesi artık doğal gelmeye başlamış:( Bu gün yolun ortasında boynunda tasması olan kocaman bir saf kangal görmüş ve arabayı durdurmuş duyarlı şöfor arkadaşımız ,hemen yol kenarına çekmiş daha fazla ezilmesin diye bakmış ki nefes alıyor bir arkadaşının daha yardımı ile 80-90 kg ağırlığında ki koca kangalı kamyona yüklemiş ve basmış gaza ,nereye getirir tabiiki darülaceze YEDİKULE ye ,ilk akla gelen yer, oysa kemerburgaz da 2 rehabilitasyon merkezi karşı karşıya oraya götürmek yerine o kadar km gidip bize getirmiş :( Veterinerimiz ilk müdahaleyi yapmak için ilaçları hazırlayıp kamyona bindi fakat ,hayvanın son nefesini verdi.Zavallı hayvan ,saf kangal Sivasın bağrından yavru iken onlarca para ödenip satın alınmış ,sonrada sokağa terk edilmiş, büyük ihtimal yaşlandı ,iş görmüyor diye.Bu hayvanlar
OYUNCAK değil,bizim gibi hissediyorlar,terk edilince acı çekiyorlar,araç bilmiyorlar ya
EZİLİYORLAR ,ya kötü niyetli insanlar ca dövüş vb bahislere alet oluyorlar,ya da açlıkdan ölüyorlar.
ORMAN a atılan köpeklerin dramı malum ,birileri yemek götürürse toklar ,yoksa açlıkdan ölüyorlar.Hiç biri bunu
HAK ETMİYOR.Biz insanoğulları ,bizden aciz durumda ki başka canlılara eziyet etmekden vaz geçtigimiz zaman ,duyarlı hayvanseverlerin de duygusal acısı bitecek.
O nedenle hedef kitlem öncelikli gençler, yeni yetişen nesil ,onlara güveniyorum .Büyüyüp iş güç sahibi oldukların da ve bir de hayvan sahiplendiklerin de asla ve asla terk etmeyeceklerdir eminim .Mesajlarım la hep diyorum ki ,lütfen bir canlıyı sahiplenmek çok büyük bir sorumluluk, en az 13 sene yaşayacağını bilip bu sorumluluğu alacaksanız hayatınıza bir canlıyı dahil edin ,yoksa o hayvanın
GÜNAHINA girmeyin çok rica ediyorum.Kimse kimseye silah zoru ile hayvan al demiyor, kendi rızanızla satın veya sahipleniyorsunuz ,oysa biraz araştırsanız zorluklarını görseniz veya da bize danışsanız sizlere yardımcı olmak için gönüllüyüz,ve açık ve net uygun değilsiniz bakamazsınız veya evet bakabilirsiniz der fikir veririz.Sonuç da terk edilen hayvan dediğim gibi ya ormana ,ya sokağa ,yada barınağa bırakılıyor.Güçlü olan yaşıyor tabii yaşamak sa bu (orman yaban hayat yaşam kuralları içinde zayıf olan yok edilir ki diğerleri yaşayabilsin doğa kanunu)Sokağa bırakılan hayvanı zaten isteyen çok az insan var, küpeliler bile şikayet ediliyor,.Barınağa bırakılan hayvan eğer gönüllü yoksa sevgi den mahrum ,görevli lerin eline düşmüş ya aç kalacak,yuva bulacak ya da intiharı seçecek ya da güçlü köpeklerce öldürülecek.Maalesef gerçekler bunlar o nedenle tavsiyem:
ASLA HAYVANINIZI TERK ETMEYİN VE BİR HAYVANSEVER OLARAK KESİNLİKLE BARINAKLARI ZİYARET EDİN ,BARINAKLARDAN HAYVAN SAHİPLENENİN .
Kamyonu kullanan ve yaralı hayvanı barınağımıza getiren duyarlı Şöfor arkadaşımız Tarkan Bey in mektubu:
"Resimde görülen kamyonun şöförü benim belediyede çalışmaktayım o gün senelik izinden dönüp işe başladığımın gündü kemerburgaz yolu üzerinden tayakadına moloz dökmeye gidiyordum o yol güzargahında kamyonların hız sınırı 70km dir bu kurala ben duyarlı bir şöför olarak uydum fakat bu kurala uymayan çok sayıda meslektaşım var kimi işyerinin baskısından dolayı kimide kendi egosunu tatmin etmekten bu kuralı hiçe sayıyor ve sonuç malesef resimdeki gibi veya daha büyük bir felaketlen sonuçlanıyor ben üzerimdeki yükümü boşaltıktan sonra dönüş yolunda hasdal istikametine doğru ilerlerken yolun orta yerinde yatan bu zavallı yaralı kangalı gördüm kafasının kıpırdattığını farkettim öylece bakıp gidemezdim hemen hiç tereddüt etmeden yolun sagına yanaşıp tek başıma bu canlıyı kamyonumun yanına kadar getirdim ölmüş bile olsaydı onun bedeninin daha fazla ezilmesine gönlün elvermedi fakat bir sorun vardı bu iri cüsseli kangalı nasıl kamyona bindirecektim beni o halde gören yoldan gecen sürücüler durmuyordu biraz başında bekledim ve tesadüfen o civarın yakınlarında çalışan bir işçi bana yardım etti ve kamyona bindirdik bir an kafasını kaldırıp acı ceken gözlerle bana baktı sanki bir şeyler anlatmak istercesine o anı unutamıyorum benim o an aklıma ilk gelen yer işyerimizin hayvan barınağıydı orda veteriner vardı bu canlı yaşıyordu ve ben hayatını kurtarmak için zamana karşı yarışıyordum dikkatli bir şekilde hız kurallarını hiçe saydım 80km süratla trafik radarına yakalandım fakat benim o an düşündüğüm o masum canlının hayatıydı barınağa geldiğimde malesef artık yaşamıyordu üzüldüm keşke trafikteki sürücüler biraz daha dikkatli ve duyarlı olmuş olsaydı o çarpan arkadaş veya hemen onun arkasında seyir eden başka bir sürücü bu canlıyı veterinere götürseydi belki sakat kalacaktı ama yaşayacaktı tabiki onu yol kenarına atan sahibine ne demeli bilmiyorum onun yorumunu sizlere bırakıyorum başımdan geçen bu olayı sizinlen paylaştım umarım başınızı ağrıtmamışımdır lütfen ama lütfen duyarlı davranalım her ne olursa olsun yardıma muhtaçlara yardım elimizi uzatalım hoşçakalın"