Barınağımızın web sitesi 2002 yılı ekim ayında faaliyete başladı. 5.5 senede ziyaretci sayımız 2 239 916 üye sayımız 11000 e çıktı. Oooo diyorsunuzdur müthiş rakamlar peki hiç yardım eden kişi sayısına baktınızmı bugun neredeyse temmuz ayının sonuna gelmek üzereyiz, yardım yapan kişi sayısı 50-60 kişi kadar. Bu sayının içinde eski gazete veya 1 lt süt getiren hayır severlerinde ismi var. Çünkü bizim için yardımın miktarı hiç önemli değil. Önemli olan katkıda bulunulması.
Sizce barınagımızın web sitesi ne amaçla hizmet vermektedir. Bence barınaktan haberler, ihtiyaçlar, çeşitli eğitici bilgiler, arasıra eğlenceli klipler, köpeciklerle ilgili mesajlar sahiplendirmekle ilgili, terk edilen köpeciklerin hikayeleri, hastalar, sevindirici haberler, bazen de üzücü haberler vs. Yani konu hep barınaktır ve insanlar ilgi duydukları barınağa üye olur gönüllü olur veya hiç birisi olmaz. Ama bakıyorum herkez üye olmuş. Ne güzel siteyi geziyor dolaşıyor, zaman geçiriyor sadece. Ama sadece izleyisi olarak. Gece saat 1:00 de siteye giriyorum. Aynı anda 50 kişi online. "harika" diyorum "yarın mutlaka süt makarna vs ihtiyac malzemesi yardımı gelir. Çok kişi ziyaret etti" ama ertesi gün yardım yapan yok.
Gecen hafta bir kutu içinde göbek bağı üstünde 3 kedi yavrusu geldi. Gönüllü anneler vardı barınakta, hemen biberonla beslemeye çalıştılar. Bende sitede yayınlamak için resimlerini çekeyim dedim. Makinayı aldım geldim. Daha sadece 2 günlükler. Elime aldım, birde ne göreyim zavallı kedicikler kurtlanmışlar. Nasıl mı sanırım çöp kenarında vs pislik yerdelerdi karga veya baska bir hayvan yem diye gagalamış. Yaraları sinekler yüzünden kurtlanmış. Manzara korkunçtu. Herkezin miğdesi bulandı. başlarını çevirip odadan çıkmak zorunda kaldılar. Ama kedicikler acı çekiyorlardı. Bende fena oldum fakat birisinin bu kedicikleri temizlemesi ve acılarını azaltması gerekiyordu. İçimden "meral kendine gel daha öncede yaptın bu pis işi. yaşlı lessiyi nasıl tek tek kurtlarından temizledin bunuda yaparsın sakin oll"dedim.Fakat arkadaşlar bu kediciklerin üstündekiler cok kucucuk ve abartmıyorum yüzlerce. Derin bir nefes aldım eldivenleri geçirip hiç pes etmeden 3 saat boyunca 3 kediciğide kurtlardan kurtardım içim rahatladı öleceklerse bile kurtlar yiyerek ölmemelilerdi. Kurtlardan kurtulunca rahat ettiler o kadar küçüklerdiki biberon bile ağızlarına sığmıyordu enjektör ucuyla beslemeye başladım.
Hemen de sitemize gönülü anne arıyoruz diye ilanını koyduk .. Kedicikler bu kadar eziyete rağmen yaşamak istiyorlardı. O gün akşam 21 e dek barınaktaydım. Neden acaba? çunki açlıktan ölmesin yavrular diye hiç kimse gönüllü annelik için aramamıştı. Sanki benim evim de kopeklerim ve ailem yokmuş onlara karşı sorumluluklarım yokmuş gibi ,tek hayvansever benmişim gibi çabaladım durdum. Barınaktaki çocuklara çaresiz nöbetleşerek bu yavruları her 2 saatte bir doyurun dedim mamalarını hazırladım ve çıktım .
Gece boyunca telefonla çalışanları taciz edip beslemelerini temin ettim. Sabah erkenden barınağa gittim, yaşıyorlardı direnmişler sevindim yüzlerce kurt onları yedikten sonra hala yaşamak için çaba sarf ediyorlar can işte.. Gün boyu telefon bekledim, mesaj bekledim belki bir anne kedi veya insan gönüllü anne buluruz diye ama gene tık yokkk.
Çaresiz 2000 köpegin içinde ve o kadar yogunlukta sibel anne gülcan anne ayten anne ve ben beslemeye çalıştık olmadı önce 1i arkadan 1i daha ve arkadan 3.süde melek oldu. Kahrettim kendime bu kadar mı yaa bu kadar mı nedennn bu kadar duyarsısız .
11000 üye ve bir kişi bile çıkmadı arkadaşlar ben yardımcı olmak isterim diye anlaşılır bir şey degil. Bebekleri kaybettik. Bu ilk değil umarım sonuncu olur. Lütfen biraz daha duyarlı olalım. Nasıl olsa biri çıkar diyip herkez birbirinden bekliyor aramıyor. Ama kimse çıkmıyor. Ve malesef o küçücük yaşamak için çırpınan canlar ölüyor.
Sitemize üye olan dostlar. Sadece seyirci kalmayın, sizde birşekilde ucundan tutun bişeylerin. Maddi manevi, hiç farketmez. sadece bir kaç gün bile olsa bu bebekleri biri evine alsaydı bu bebekler şimdi yaşıyor olacaktı. Bir kaç kişi telefon etseler ve nöbetleşe baksalar bu bebekler yaşayacaktı.
Bize yazın kısmına yazdık artık açık açık anlaşılsın diye LÜTFEN KÖPEK BIRAKMAK İÇİN ARAMAYIN. 100 telefon geliyorsa günde 95 i köpek bırakmak için oluyor. Barınağa bir kere bile yardım etmemiş insanlar sadece dışarıdan köpek getirmek için telefon ediyorlar. Benim cevabım artık farklılaştı. Daha önceleri yeriniz neresi diye soruyordum. Ama artık barınağımızda 2000 can var ve malesef çok az gönüllü var. "Kabul edemeyiz" diyorum.
Son sözüm ....Beni ve yedikuleyi siz zor duruma düşünce hatırlamayın her zaman hatırlayın ve destekleyin unutmayın 2000 can barınıyor bu merkezde... ve gönüllü hizmet veriyor..
Gönüllü Barınak Yöneticisi
Meral Olcay
20 Temmuz 2007