Bir örnekle size duygularımı anlatmak istedim.
Eleştiri yapmadan önce bilgilenmek ve anlamak gerekiyor.
Yaklaşık 3 sene önce sahiplendirdiğimiz Amerikan cocker kızımız Şeker ve annesi , anneannesi ,ağabeği yani kısaca şeker in ailesi yedikuleyi hiç unutmadı..
Şeker in annesi şekerin barınakdaki candaşları için yardım malzemesi ,ilaç vb yardımlarda bulunuyor hala, yani 3 sene olmasına rağmen ,çok teşekkür ediyoruz.. Unutmamak ,hatırlanmak duygularımı yazmama sebep oldu..Belki beni anlayabilirsiniz o zaman.
Bizim Yedikule ailesi olarak farkımız,hassasiyetimiz ;
Sahiplendirme yaparken köpek değil ,bir çocuk gibi görüyor, sizlerinde o gözle bakmasını istiyorum.
Bu konuda tepki de alıyorum ,övgü de neden bu kadar araştırıyor,neden bu kadar çok soru soruyorsun,bu abartılı hassasiyetini yadırgıyoruz,bazı insanlarda haklısınız en doğrusunu yapıyorsunuz şeklinde.
Bazı insanların anlayamadıkları şu aslında siz emek veriyorsunuz maddi manevi ,el bebek gül bebek bakmaya en iyi gıdalarla beslemeye,hasta ise tedavi ettirmek için her şeyi yapiyorsunuz , sahiplendiriyorsunuz ve gidiyor !
Sonra ya sonrası işte o çok zor bir karar gerçekden emin olmak istiyorum, vicdan azabı çekmemek adına.
Amacımız bu terk edilen canlara , gerçek yuvalarını bulana kadar rahat edebilecekleri ortam sağlamak bunun için çabalamak yani bir geçici istasyon olmak son durak olmak değil..
Bazılarına son durak oluyoruz üzülerek ( yedikule darülacezesi adı bu nedenle)özellikle yaşlı ve sakatlara , ama son duraklarında da mutlu,tok ve rahat yaşamaları için yoğun çaba sarf ediyoruz gönüllülerimizle birlikte.
Yani o canın barınakdan gittikden sonraki yaşantısının iyi veya kötü olması vereceğim kararla ilgili ne kadar zor bir karar düşünebiliyormusunuz?
Yalnış bir karar verirsem onun vebalini o köpecik ödeyecek, ben bu vicdan azabından ölürüm ,
o nedenle riski sıfırlamam gerek en azından yanılma payımı azaltmak uğruna..
Nasıl insanlar mı arıyorum çok zor değil,istediğim şey zaten olması gereken bir özellikler.
Hasta olduğunda tedavisi ni yaptırabilecek ekonomik güce ,sevmek ve ilgilenmek için vakit ayırabilecek zamana ,aşılarını yaptırmayı unutmayacak dikkat ve hafızaya , dostunun ne dediğini anlayabilecek duygulara ,melek olana dek asla terk etmeyecek yarı yolda bırakmayacak ,dostunu aldığı barınağı unutmayan yardım edemese bile ,biz aramadan nasıl iyimi diye ,çocuğumuz hakkında düzenli bilgiler yollayacak kadar ince düşünceli insanlardan oluşan aileler istiyorum.
BU İSTEĞİM ÇOK MU ZOR?BENCE ZOR DEĞİL ,
UMUTLUYUM BÖYLE AİLELERE SAHİPLENDİRDİĞİM ZAMAN DA MUTLU OLACAĞIM.
Bana lütfen sitem etmeyin kızmayın olur mu ve beni anlamaya çalışın çocuklarından ayrılan anne ne hissederse ben de onu hissediyorum hem seviniyor, hem endişe üzüntü çekiyorum iyi haberler gelince mutluluk duyuyorum..
Bu açıklayıcı bilgiler sonucunda Yedikuleden bir can almak isteyen dostlar çok iyi düşünüp öyle başvuru da bulunsunlar..
Yedikuleden diyorum aslında yalnış tüm barınaklardan bu şekilde sahiplendirme yapmalarını temenni ediyorum.
Yedikule Hayvan Barınağı
Gönüllü Yöneticisi
Mimar Meral Olcay