Benim oldu barınağımıza ziyarete gelenler özellikle sahiplenmek icin gelmişlerse, bu konuda ne kadar hassas oldugumu biliyorlar veya ögreniyorlar. Çeşitli sitelerde forumlarda kulağım oldukça sık çınlatılır meral hn kolay kolay köpek vermez diye. Aslında yalnış ben köpek vermiyorum ki çocuğumu veriyorum muhtaç terk edilmiş ruhen kırgın bir canlı veriyorum. Onun tekrar üzülmemesi için ve benim de vicdan azabı çekmemem "ahh keşke vermeseydim" dememem için, tekrar terk edilme risklerini sıfırlamak için, gelen kişileri çok iyi tanımaya, araştırmaya, evraklar dışında yerine de gidip bakmaya çalışıyorum..Aile olması benim için çok önemli köpecigin evde yalnız kalmaması gerek çünki yalnız kalmak onlar için en büyük korku tekrar mı terk edilecegim beni neden yalnız bıraktılar vb duygular hissediyorlar...
7 senedir oldukça fazla sayıda sahiplendirme yaptım ve takip etmeye çalıştım. Yanıldıklarım olmadı mı tabiiki oldu ama ben bu kadar araştırdıktan sonra bile yanılıyorsam nette gruplarda acil yuva arıyor diye alelacele yuvalandırmaya çalışılan veya x barınaktan aman sayı azalsın bir yer açılsın zihniyetiyle sahiplendirilen köpeklerin sonunu düşünmek dahi istemiyorum o nedenle tavsiyem ne olur acele ederek iyi araştırmadıgınız insanlara kedi, köpek kuş vb canlı sahiplendirmeyin
Sizlere yakın bir zamanda başımdan geçen bir olayı anlatacagım.
Bir hafta sonu 3 çocuk 2 bayandan oluşan bir grup geldi. Ailece gelmeleri çocuklarının olması benim için artı puan idi benim odada oturuldu 2 saate yakın köpeklerimizi sevdiler ve köpek almak istediklerini hem arkadaş hem de komşu olduklarını söylediler. Bayanlardan biri ev hanımıydı, diğeri çalışıyordu ve anlaşma yapmışlardı işe giderken köpegi diger arkadaşına bırakacaktı yani ikisine birden bakabilecekti köpeklerimiz hiç yalnız kalmayacaklardı.Daha ne isterim ki ..
1.aile
2.çocuklar var yani sevilecek
3.köpekler yalnız kalmayacak
Bende güven de uyandırdılar formu doldurduk ve verdik biri siyah Gizmo, digeri 6 yaş civarı Kontes, yaşlı olmasına ragmen "biz bakarız, onu çok sevdi"k dediler. Ertesi gün aradım sorun var mı vb gayet iyi sorun yok dendi ama acaip bir his var içimde içim rahat degil..3-4 gün sonra tekrar aradım çocuklar çıktı annen yok mu dedim yok dedi kontes nasıl diye sordum, her yere işiyor dediler. Peki anneniz sizi evde yalnızmı bıraktı evet cevabı aldım demek ki alışkınlar diye yorum yaptım digerini aradım iyi ama biraz kaşınıyor veterinere götürdüm dedi. Bize getirin sorun varsa bizim köpeğimiz hemen problemi hallederiz dedim tamam dedi..
3 gün sonra aradım kontesi gene kadın evde yok hastamız var cevabını aldım cep ini aradım açmadı allahım çıldıracagım diger bayanı aradım dedim ki "ulaşamıyorum Kontes'e, hastaları varmış beni arasın" .. Aramadı tekrar ben aradım kadın bana bağırarakı "ben hastamla uğrasırken siz sürekli arayıp soruyorsunuz" demez mi..
Ben de şafak attı "Taahütname imzaladın, ben köpegimi arar sorar bakılamıyorsa alırım. Bunu imza altına aldık ve kabul ettin" Hiç beklemedim ve ertesi sabah hemen arabayla gönüllü Gülcan anneyi yolladım adreslere gidildi kontrol için 1. ev kontes di. Sadece çocuklar var evde kapıyı açmıyorlar. Telefon açtım "kontese bakacağız" dedim beni tanıdıkları için açtılar kapıyı Gülcan anne içeri girdi bir de ne görsün kocaman bir kurt köpegi daha var evde ve yalnızlar şok oldum. Hemen alıyorsun Kontesi dedim ve aldık çocuklara "ne zaman bu kurt köpegini aldınız" dedim "kontesi aldıktan 1-2 gün sonra" dediler "peki neden haber vermiyorsunuz bu köpek kocaman köpekten kendini koruyamaz kontes zaten yaşı var". Neyse aldık kontesi.
Bu sefer adres gizmo nun evinin kapısı çalındı kimse yok komşulara soruldu klinikte demişler internetten klinikleri araştırdım tek tek telefon açtım ve buldum..
Arabayı doğruca klinige gönderdim vet hekim arkadaşda aynı dertten muzdarip kaşınıyor diye bırakmışlar pansiyon formunuda doldurmuşlar ve bir daha uğramamışlar telefonları da aynı bana yaptıkları gibi açmamışlar. Hekim arkadaş karnede bizim kaşeyi görünce aramaya karar vermiş, denk düştü o aramadan biz onları bulduk hemen Gizmoyu aldık sagolsun pansiyon ücreti vb masrafları istemedi klinik. Gizmo ve Kontes barınaga doğru yola çıktılar.
Yaklaşık 1 saat sonra geldiler ikisi birden üstüme atladı yaladı kokladılar sanki bizi niye verdin sana yük mü oluyorduk der gibiydiler bu kadar üzüldügümü hatırlamıyorum.. Neyse köpeciklerimize kavuştuk. Hemen ödül olarak çok sevdikleri bisküvilerden verdim yaş mama açtım afiyetle yediler moralleri yerine geldi.. Ben sahiplendirirken o kadar ince eleyip sık dokuyup öyle yuvalandırdırdıgım halde böyle bir olay başımıza geldi, yani takip etmek gerekiyor yuvalandırdıgınız köpekleri..
Bu nedenle istanbul dışına vermek istemiyorum takip etmem zor olur diye. Bir canlı sahiplendirmek isteyenlere tavsiyem sahiplendirmek için acele etmeyin ne olur sonra çok üzülürsünüz vicdan azabı çekersiniz.. Yerine gidin bakın aileyi tanımaya çalışın güven duyduktan sonra verin ve takip edinn.
Gönüllü Barınak Yöneticisi
Mimar Meral Olcay
25 Eylül 2007