Herkese merhabalar,
Yaptığımız barınak ziyaretlerimize, etkinlik sayfasında katılacağını söyleyen sayısı her zaman yüzlerin üstünde oluyor. Ancak nedense bizzat katılan sayısı 30dan az sayıda kalıyor. Katılamayan ancak yardım gönderen sayısı her zaman daha da az.
Ancak hergün, onlarca mesaj alıyorum. Sokakta baktığım köpeği çevredekiler istemiyor, zarar veriyorlar, bakamıyoruz, besleyemiyoruz diye. Sahiplerinin terkettiği cins köpeklerle dolup taştı heryer. Herkesin talebi ortak, barınağa alamaz mısınız.
Benim yazmak istediğim ise bambaşka bir şey.
Barınak ziyaretleri için yardım toplamak zor iş.
Yardım göndermek isteyenler birbirinden çok uzak, farklı semtlerde olabiliyor, birkaç araçla herkesin her isteğine karşılık vermemiz mümkün olmuyor. Kargo adresi, hesap numarası gönderdiğimizde ise, bizim km.lerce öteden gelip kapısından alırsak yardım etmeye çok gönüllü insanlar, yerlerinden kalkıp bir bankaya veya kargoya gitmek söz konusu olunca, tüm sağduyularını yitiriveriyorlar.
Hepimiz şikayetçiyiz. Sokakta beslediğimiz can zarar görünce mahvoluyoruz. Hemen birileri sahip çıksın, bir barınakta güvenli olsun diye düşünüyoruz. Ama ya sonrası ?
Gönderilen barınakta o hayvan daha sonra nasıl yaşıyor diye kimse merak etmiyor. Sokağınızdan, gözünüzün önünden vicdan azabınız alınmış oluyor çünkü. Ne yiyor ne içiyor, mutlu mu, yalnız mı, hastalandı mı, tedavisi yapılır mı, üşüyor mu, kaldığı yer temiz mi...
Bu ve bunun gibi, onun için hayati sorular, bir daha sorulmuyor.
Barınaktaki gönüllüler durmadan klavye başında eleştirilirlerken, unutulan hep zavallı canlar oluyor.
Bugün değişik birşey yapın. Sokakta bir tanesine bakmakta zorlandığınız canın, binlercesine gönüllü bakmaya çalışan, tedavi ettiren, besleyen, her türlü ihtiyaçlarına karşılık vermek isteyen bir barınağa, Yedikule Hayvan Barınağına, siz de yardımlarınızla destek olun.
Unutulan, terkedilen bir can için 1 kutu süt, 1 paket makarna, eski gazeteler, polar.. gönderin. Bugün onlar için yardım etmenin kolaylığını, ama bizim temebelliğimizi farketme günü.
Hava soğuk, kar yağıyor.
Onları anlamak için, yerlerinde olmayı, başımıza gelmesini beklemeyelim.
Sıcak evlerimizden, birkaç saat onlar için çıkalım.
Yazdıklarımı, hissetmeniz dileğimle...
Sevgilerimle,
Gonca Gökçek