Yeni yılın ilk karı düştü turuncu renkli kiremitlerin üzerine... Küçük kızım Kavin'e gösterdim ama anlamadı ne olduklarını... O henüz bileğine taktığımız küçük zürafadan gözünü alamıyor ki baska bir seye bakabilsin...Ya da sarki soyleyen ineginin boynundaki cingiraga saatlerce bakmaktan kendini alamiyor ki kar tanelerini kesfetsin...Takvime gozum ilisti,ilk ayini devirmisiz bile 2007'nin,zaman kar tanelerinden bile daha hizli akip gidiyor diye dusundum,ne yazmali acaba simdi?
Bugun sizlere tanidigim bir küçük dostumun hikayesini anlatmayacagim,bugun,bu yazimda milletce bol bol kullandigimiz,ozellikle trafikte,araclarimizin surucu koltuklarinda otururken agzimizdan eksik etmedigimiz bazi kelimeler uzerinde duracagim...
Merak ediyorum,icimizden kac sansli hayvansever dostumuz bir gun icerisinde hicbir hayvana benzetilmeden evinden isine,isinden evine ulasabiliyor?Ben evden tiyatroya gidene kac defa essek oluyorum kimbilir?Bazen kendimi yakaliyorum bir adami ayiya benzetirken...Amma cok bagiriyoruz birbirimize camlari acip en kalin sesimizle,''ulan ayi gormuyor musun kirmizi yaniyor!!!! bana baksana,sana soyluyorum essek kafali,ehliyetini nereden aldin kus beyinli!!!''...
Kuslarin beyni hic de sandigimiz kadar küçük degilmis oysa...Merak edip arastirmistim oradan biliyorum...Ama koca bir adamin kafasinin icinde kucucuk bir serce kusunun beyni kadar beyin varsa iste o baska tabii...Ne cok konusuyoruz,ne bos konusuyoruz hic dusundunuz mu?İnsaniz ya,birine kotu bir sey soylemenin en kolay yolu onu hayvanin birine benzetmek...
Ah keske!Ne cok isterdim hayvanin birine benzemeyi anlatamam size...
Keske essek olsak,degil mi?Keske bir essek kadar caliskan olsak,vidi vidi soylenmesek calisirken,calistirilirken. Ayilar kadar guclu olsak,yorulmak bilmesek...Sonra kucucuk kuslar kadar ozgur olsak,nereye istiyorsak oraya gidebilsek,kimseye verilecek bir hesabimiz olmasa...Keske gercekten ucabilsek! İnekler kadar verimli olabilsek,birbirimize faydamiz dokunabilse ve bunun icin her zaman maddi bir karsilik beklemesek...Ah keske kediler kadar kimlikli olabilsek,hayatta bir durusumuz olabilse ve bunu kim ne derse desin bozamasa,ozumuzu degistiremese...Keske kopekler kadar koruyucu kalabilsek iliskilerimizde,gece sevgilimiz kotu bir dus gordugunde onu küçük opucuklerle uyandirarak eglenceli bir seyler anlatabilsek saatlerce...Keske gerektiginde baliklar kadar hafizamiz olsa da biriktirmesek kinlerimizi,buyutup beslemesek onlari da unutuversek hemen...Keske dogadaki vahsiler kadar sadik kalabilsek eslerimize...
Hayvanoglu hayvanlardan ogrenilecek o kadar cok sey var ki...Uzuluyorum henuz hicbir hayvanla tanismamis olan insanlar icin,uzuluyorum birbirine hayvan adlariyla hakaret ettigini zanneden insanlar icin...Kendimi de uyariyorum simdi bu yaziyi yazarken,bundan boyle trafikte ya da neredeyse,sinirlendigimde,illa kotu bir soz soylemek istedigimde baska kelimeler bulacagim kendime...
Sevinc Erbulak Midyat