Sevgili meral anne ;Daha geçen haftaya kadar bir arada üzüntümüzü , sıkıntımızı birlikte tüm arkadaşlarımla ve sizlerle paylaşırken bugün yeni ailemle yaşadığım mutluluğu da beni en iyi anlayabilecek sizlerle paylaşmak istedim.
Yeni annemi , babamı , kardeşlerimi ilk gördüğümde , annem beni kucağına alıp bağrına bastırdığında birbirimizi çok seveceğimizi anlamıştım.Ama yine de sizlerden ayrılırken korkmadığımı da söylemeden geçemeyeceğim. Ne de olsa giden bazı arkadaşlarım kuyruklarını sallayarak gidip , kulaklarını büküp dönüyordu. O zaman daha bir zor geliyordu
kerelerce terk edilip bir yere ait olup sıcak bir kucakta uyuyamayacağımız duygusu...
Ben çok şanslıyım meral anne. Ailem beni, ben onları çok seviyorum. Annem sürekli bana bayıldığını, bundan sonra beni koklamadan uyuyabileceği bir geceyi düşünemediğini söylüyor. Ve herkese benim ne kadar akıllı olduğumu, aramızda tarifi mümkün olmayan bir bağ olduğunu anlatıyor.O kadar mutlu oluyorum ki o konuşurken, yemek yerken , kitap
okurken gözlerimi ondan bir dakika bile ayırmayışım herkesi güldürüyor. Ama biz birbirimizi çok seviyoruz.....
Babam....Eve ilk geldiğimde en az benim kadar korkuyordu. Sürekli soruyordu, nerede yatacak, bize alışabilecek mi, zor olacak mı......... ama şimdi görmelisin meral anne. Geçen gün telefonda konuşurken , daha önce yaşadığı kaygılarını bilen dedeme "görmelisin baba, onu sevmemek mümkün değil" deyişi ,
Bir az fazla uyusam "acaba hastamı", bir az yesem "bir şeye mi üzüldün oğlum" diyerek yaşadığı kaygı....
Ablam nazlı bir harika. Annem beni her gün gezdirip, dolaştırma görevini ona verdi. Çok eğleniyoruz birlikte. Beni koruyup seviyor sürekli. Geçen gün bahçede tanımadığım çocuklar bana tuhaf hareketler yapıp beni korkutmaya çalıştığında önce çocuklara bağırdı, sonra beni kucağına alıp ağladı meral anne. Eve gidip anneme anlattık beraber. Annem neden ağladığını sorduğunda " Bizim paşamızı ne sanıyorlar anne, o kadar korktu ki kucağıma aldığımda titriyordu. Kimse bizim paşamızı böyle üzemez anne" dedi. Annem ikimizi de kucağına alıp nazlı kızım, paşa oğlum diyerek sevdi.Şimdi ben onu nasıl sevip her fırsatta kucağına atlamayayım.
Abim derin süper. Aslında eve ilk gelişim onun için pek hoş olmadı. Çünkü onu inciteceğimi düşünüyor ve benden sürekli kaçıyordu. Ağlıyor ve " töpek gelme , giiiiiit " diyerek koşturuyordu. Ama şimdi bana köpek diyenlere " töpek değil , başa o başa " diyor. Beni tasmamla her gezdirmeye kalktığında ondan daha güçlü olduğum için yere düşürüp
sürüklememe bile gülüyor.
Ailem bana sahip oldukları için çok şanslıyız diyorlar meral anne, bende beni bu kadar sevip koruyan bir ailem olduğu için çok şanslıyım.Umarım bu şans bir sihir olur tüm arkadaşlarımın başına konar......
Sizi seviyorum
PAŞA
Özlem Parçaoğlu
Bu köşeye yazılarınızı göndermek için
meralolcay@mynet.com