ceylandan mektup var

Sevgili Meral anne, evimde hayatım çok iyi gidiyor. Kusura bakma mektup yazmakta biraz araya zaman girdi eve ve çevreye alışmakla çok meşguldüm. Özge benim çok uslu olduğumu düşünüyo hatta biraz yaramazlık yapıyım diye bana sürekli muzur muzur oyuncaklar getiriyo ama ben onlarla oynamak yerine kucakta uzanıp sevilmeyi daha çok istiyorum. Hergün burda gezmeye çıkıyoruz. Bazı akşamlar yemeğe gidiyoruz beraber. Balıkçıya gitmeyi bem çok seviyorum. Ama bi kere orda kedi bacağımı tırmaladı ben de zaten kedilerden korkuyodum şimdi görünce titremeye başlıyorum. Ama zaman la kedi köpek herkese alışıcam. Sanırım Özge beni önümüzdeki hafta köpeklerle birlikte zaman geçirebileceğim ve korkumu yenebileceğim bir yere götürecek. Meral anne burda evimde çok mutluyım, iyi ki beni çok methetmişsinde buraya gelmişim evimi çok seviyorum. Dolaştıktan sonra koşarak eve geliyorum. Haftada 1 pazar günleri maçka parkına gidiyoruz. Orda tasma takmam gerekmiyo araba olmadığı için. Bütün parkta koşturuyorum. Ama pazar geceleri çok yorgun oluyorum ve eve             
gelince hemen uykum geliyor                                                                                             hemen ,uyuyorum.                                                                                                                                                                                                                                                                                 
Mantarlarım baya iyileşmeye başladı. Tedavi olmaya devam ediyorum. Doktorum 1 kaç ay daha sabırlı olmamızı istedi. Ama bir an önce iyileşirim umarım taksiye binmeyi ve doktora gitmeyi hiç sevmiyorum. Yakında seni ziyarete gelicez evde bütün gazeteleri arkadaşlarım için biriktiriyoruz. Herşey için çok teşekkür ederim.
Ceylan -dedesi ve annesi özge....