Meral hanım, merhabalar. Umarım iyisinizdir. Biz bu günlerde çok hareketli günler geçiriyoruz.
Kızımız Zeytin’i görmeye gelenler, onunla oynamaya, sevmeye gelenler…
Kapımız sürekli çalıyor. Zeytin’i gezdirmeye bazen 7-8 kişi beraber gidiyoruz.
Dik kulaklarına herkes hayran oldu. Yelken kulak diyorlar ona.
Allah gönlüme göre verdi derler ya aynen öyle oldu.
Tam istediğim gibi; tuvalet terbiyesi var, sevimli, oyuncu, çok iyi huylu, eve hemen adapte oldu.
Hepimiz onu çok sevdik. Burada çok mutlu. Barınaktan çıkarken, öyle ürkek öyle şaşkındı ki anlatamam.
Arabada, eve kadar kucağımda götürdüm onu, o zaman biraz rahatladı. Akşam da hemen bizim kızın yatağına yerleşiverdi. İlk 2 gün çok sessizdi, şimdi evimizi koruyor. Beraber 15 yıl geçirdiğim köpeğim Lili’ye çok benziyor. Onu kaybedeli 12 sene oldu. Hastalığı ve ölümü sırasında hamileydim ve o sırada o kadar acı çekmiştim ki bir daha köpek alamayacağımı düşünüyordum. Sonra birden bire karar değiştirdim. Benim kadar hayvan seven bir insan mutlaka bir köpek daha bakmalı, çocuğum da bir köpekle yaşamanın mutluluğunu tatmalı ve sorumluluğunu almayı öğrenmeli diye düşündüm. Aklıma hemen barınaklar geldi, terk edilmiş bir köpeği oradan alıp onu sevgi dolu bir ortamda mutlu yaşatmak fikri beni çok heyecanlandırdı. Bir süre araştırdıktan sonra sizin barınakta aldım soluğu.
Sizinle tanışır tanışmaz, evde bakabileceğim küçük bir köpek istemem
üzerine benim elimden tutup Zeytin’in yanına götürmenizi ömrüm
boyu unutamayacağım. Başka hiçbir köpeğe bakmadan
Zeytin’i kucaklayıp çıktım oradan. Barınakta size ve diğer bütün gönüllülere hayran oldum,
ne kadar özverili bir çalışma ne kadar müthiş bir hayvan sevgisi…
Hepinizi bu savunmasız hayvanları sokaklardan kurtardığınız,
onlara daha güvenli bir hayat sağladığınız için tebrik ediyorum.
Tekrar teşekkürler, bizi Zeytin’le bir araya getirdiğiniz için. Her şey gönlünüzce olsun.
Sevgiler,
Demet Candır