BİZİ TAKİP EDİN
İSTANBUL, TURKEY
02 ARALIK 2007 / 13:08

Paşa

Sevgili Meral Anne,

Bugün kuaföre gidip traş oldum. Beni gören herkes şaşırıyor. Babam da işten dönüşte şaşırdı. Kendimi biraz tuhaf hissediyorum ama uzun tüylerimle de çok sıcaklıyordum.

Yaklaşık 10 aydır Çorlu'da yaşıyorum ve çok mutluyum. Babam, Çerkezköy'de çalışıyor ve sabah erken çıkıyor. Abim ise İstanbul'da yatılı okuyor. Evde annemle ikimiz kalıyoruz. Birbirimize çok alıştık ve büyük bir sevgiyle bağlandık. Annem beni, "canım", "yavrum" ve "aşkım" diye seviyor ve neredeyse hiç yalnız bırakmıyor. Hemen her şeyi beraber yapıyoruz. Her akşam iş dönüşü babamı merdivenlerde karşılıyorum ve beni sevdikten sonra onu rahat bırakıyorum. Annem ve babam, bana en iyi mamalardan alıyorlar. Sabah kahvaltılarında, tereyağlı ve kaşer peynirli tost ve taze poğaça yemeyi çok seviyorum. Her kaşer peynirini de beğenmediğim için, bana kaşer uzmanı diye takılıyorlar. Favori akşam yemeğim ise tavuk. İstanbul'a abimi görmeye gittiğimizde, Pizza Hut'dan pizza da yiyorum. İstiklal caddesinde çok lezzetli yiyecek satan yerler var. Çilekli yoğurt ve dondurmaya da bayılıyorum. Gözlerime zararlı olduğu için bana tatlı yiyecekler vermiyorlar.

Abim lise son sınıfta ve üniversite giriş sınavlarına hazırlanıyor. Eve gelebildiği hafta sonları beraber oynuyoruz ve onun sınav stresini azalttığımı sanıyorum.

Annem, haftada bir beni yıkıyor. Kendime ait havlularım var. Evdeki en pahalı şampuan ve vitaminler benim! Dişlerim de düzenli olarak fırçalanıyor. Hepsi pırıl pırıl.

Annemle beraber her gün 3-4 defa gezintiye çıkıyoruz. Gezmeyi çok seviyorum. Oturduğumuz caddedeki bütün esnaf beni tanıyor ve çok seviyor. Bu gezintiler sırasında bir çok arkadaş edindim: Tony, Çilek, Köpük, Lady ve Dusty, bunların bazıları. Annem de benim sayemde yeni arkadaşlar edindi. Hafta sonları babam bizi çamlığa götürüyor, orada serbestçe koşup oynuyorum ve toprak kazabiliyorum.

Oturduğumuz apartmanda da çok seviliyorum. Komşu ziyaretlerine annemle beraber gidiyorum. Karşı dairede oturan komşularımız beni aileden sayıyorlar, istediğim zaman onlara gidebiliyorum. Hatta kızları Yaren ablam, bebeklik battaniye, yastık ve çarşaflarını bana hediye etti.

Bir ay önce ailem büyük bir parti verip doğum günümü kutladı. Ev bayağı kalabalık oldu. Yaren ablam, davetiyeleri herkese özel kendisi hazırladı ve gönderdi.

Annem benim giremeyeceğim yerlere gidince kısa süreli yalnız kalıyorum ve bazen bir kurda dönüşüyorum. Ama bu benim suçum değil: Birkaç ay önce anneannemlerdeydik ve bir gece dolunay altında annemle gezintiye çıktık. Sanırım o gece genlerim biraz değişti. Genellikle çok sessizim, sadece kapı ziline tepki veriyorum.

Önceleri otomobile binerken tedirgin oluyordum ama şimdi çok hoşuma gidiyor. Hatta herkesten önce ben biniyorum. Hemen camın yanına yerleşip açmaları için patiklerimle cama vuruyorum. Sonra da ön patiklerimle birlikte camdan dışarıya sarkarak yüzümü gidiş yönüne çeviriyorum. Annem buna "kulak uçurtmak" diyor. Bu hafta, şehir içi çalışan minibüslere de bindim. Hemen bana cam kenarında yer verdiler ve tüm yolcular beni çok sevdi. Bazıları da inecekleri durağı kaçırdı! Ne yapabilirim, çok sevimli ve cazibeliyim. Geçenlerde, kurs için Yaren ablama kemanını götürdük ve kurs yarıda kaldı. Kursa katılanlar hepsi, velileriyle birlikte, beni sevmeye geldiler.

Anneannemler Lüleburgaz'da oturuyor ve 2-3 haftada bir ziyarete gidiyorum. Her gün, internet aracılığı ile görüntülü konuşuyoruz. Anneannem ve dedem beni istememişler ama şimdi ikisi de çok seviyor ve hep harçlık veriyorlar. Dayım da beni çok seviyor, hatta annem ve babam 3-5 saat için bir yere giderlerse benimle oturmaya geliyor. Dayım da bana harçlık veriyor ve ayrıca deri bir ceket, mavi bir hırka ve mavi bir flar aldı. Hepsinin bana çok yakıştığını söylüyorlar ama ben zaten çok yakışıklıyım.

Birkaç ay önce arka arkaya 2 operasyon geçirdim. Önce diş taşlarım temizlendi. Sonra da sağ göz kapağımda oluşan bir tümörü aldılar. Ailem hep yanımdaydı ve tüm sevenlerim geçmiş olsuna geldiler. Göz operasyonundan sonra bir hafta, annemlerin "çanak anten" dediği plastik bir koruyucu ile dolaştım. Bu çanak, çok sinir bozucu bir şey, hiç rahat uyuyamadım, dolaşamadım, koşamadım ve en kötüsü koklayamadım! Bunun ne demek olduğunu idrak edebiliyor musunuz? Şimdi sağlığım çok iyi. Her iki operasyonu da yapan Tamer amcama (Prof.Dr. Tamer Dodurka) çok teşekkür ediyorum.

Gezinti vaktim geldi. Dışarıya çıkacağım. Aynaya gidip şöyle bir baktım: Evet, tüylerim biraz kısa ama böyle de çok yakışıklıyım. Her şey yolunda.

Tekrar haberleşmek üzere size ve tüm kardeşlerime sevgi ve selamlarımı yolluyorum.

Meral Anne sizin, oradaki gönüllü annelerin ve oradaki kardeşlerimi evlatlık alan tüm annelerin anneler gününü kutluyorum.

Paşa

Ecehan Pehlivanoglu

13.05.2007

Bu köşeye yazılarınızı göndermek için meralolcay@mynet.com