Melek Şarap Bebeğime

 ŞARAP , Benim güzel meleğim...

Şarap' ı tanıyor musunuz ?

O, bizim barınaktan kurtardığımız, miniminnacık bir bebekti...
Büyüdü...
Ama ne yazık ki, çok değil.

Dün, 18 Aralık 2009'da , 16 gündür sinirsel formuyla savaştığı gençlik hastalığını ( distemper ) ,ne yazık ki yenemedi.
O, benim hayatımda tanıdığım en mükemmel varlıktı.
Bu yazı, ona bir veda yazısıdır.
Geride kalanların için ise, duyarlılık çağrısı.

Biz barınaktan bir can kurtardık, o bize hayatımızın dersini verdi.
Önce sokak köpeği - cins köpek farkı olmadığını öğretti.
Sonra, hastalıkların sevgiyle iyileşebileceğini.
Hatta aşıları yapılırsa, sevginin mutlu ve sağlıklı olmaları için yeterli olacağını.
Felçli hayvanların da sevilebileceğini.
Özrün, ancak bizim kalbimizde olabileceğini.
En önemlisi,
Hasta, engelli, cins veya sokak köpeği, muhtaç bir cana sahip çıkmanın, ona evinizi açmanın, sevginizi vermenin, dünyada tadı başka hiçbir şeyde bulunamayacak bir nimet olduğunu öğretti.

Şarap.
Bugün onun için bir dua da siz edin.
O, onu aldığımız barınakta arkadaşlarının yanında uyuyor.
Ona iyi dileklerinizi, yuva bulmak için bekleyen kardeşlerine ise sevginizi, ilginizive yardımlarınzı götürün.

Şarap,
Minicik boyuyla, verdiği mücadeleyle, sevimliliği ve sonsuz sadakatiyle, binlerce kişinin kalbinde taht kurdu.

Siz Şarap'ınızı ne zaman kurtaracaksınız ?
Gonca Gökçek

Gitme hiç rüyalarımdan...
Kokunu hiç unutturma.
Hep sağımda yat benim geceleri, asla yalnız bırakma beni.
Anneni kimse öpmesin, izin verme, al paçalarını aşşa.
Sen korumazsan, kimse koruyamaz beni.
O minicik bedeninle bana dünyaları verdin sen,
En güzel duyguları verdin.
Anne yaptın beni.
Sana söz bebeğim, kimseyi böyle öpmeyeceğim ben.
Gözün arkada kalmasın hiç.
Bana, cesaretini ödünç bırak giderken.
Sensizliğe dayabileyim diye.
Senin kadar güçlü olabileyim diye.
Bebeğim, sen bana dünyaları verdin.
Ben sana, yaşayabileceğin bir dünya veremedim, beni affet...
Isırıklarının izleri bile elimden geçmesin.
Mis kokun burnumdan hiç gitmesin.
Gittiğin yerde sıkı giyin, üşütme.
Kazağını al hep yanına. Ne de yakışır oğluma...
Zilli tasman ben de kalsın.
Sallandıkça sesin odamda yankılansın.
Patilerinin izlerini bile silmeyeceğim evden.
Sepetin cam kenarında duracak.
Odan hep senin odan kalacak.
Patilerinin değdiği her yerde sesin var be bebeğim...
Sen beni hiç pişman etmedin.
Onca yorgunluğuna rağmen, beni bırakıp gitmedin.
Ben sana layık olabildim mi güzel sevgilim...
Annesinin faresi diye şarkı söyleyeceğim sana her gece.
Yanaktan da 100 öpücük.
Anne seni hiç bırakmaz demiştim ya, bırakmıcam bebeğim.
Gittiğin yerde kedileri öp yine, süt patilerini uzat onlara.
Hep en sevdiğin peynir olsun yemekte.
Mandalina da olsun!
Her zil sesinde sen yine anneyi bekle,
Bir gün o kapıdan yanına geleceğim.
Yine ayakkabılarımı çıkarmadan seni seveceğim.
Seni çok seviyorum minik farem, ömrüm.
Gitma hiç rüyalarımdan.
Sakın sensiz bırakma beni ...