Merhaba Meral Hanım,
Size her şey için yürekten teşekkür ediyorum. Dünyamıza sizin gibi insanlardan bolca diliyorum, çünkü ekmek su kadar önemli her yaptığınız.
Şimdi size kendimden ve Gofretimden bahsedeceğim. Bir gün köpek almaya karar verdim, tabi CAN ‘ın parayla alınıp satılmasına karşı olduğum için en doğru yer barınaktı. Bize en yakın olan ve en güzel çalışan barınak siz olduğunuz için geldim.
Oraya gelirken “Allah ‘ım benim ihtiyacım olan ve bana ihtiyacı olan bir köpekle karşılaştır beni” diye dua ediyordum. Bütün belgeleri tamamladım, annemi de koluma taktım ve geldik. Size “Küçük boyutlu bir köpek almak istediğimi ve yaşının önemli olmadığını” söyledim. 2 saniye kadar düşünüp “Bir pincher var, gel bak” dediniz. O zaman anlamadım ama Gofretimle şu kadar zaman geçirdikten sonra farkettim ki siz doğru insan-doğru köpek eşleşmesinde çok başarılısınız.
Ben gelmeden bir gün önce büyük köpekler tarafından tartaklanmış halde bulunmuş, ürkek bir candı bu. Onunla beş dakika vakit geçirdim ve “İşte bu!” dedim. Eve geldiğimizde hep saklandı, kaçtı. Yüzünün yan tarafına, boynuna dokununca hırlıyor ve koşarak uzaklaşıyordu. 1-2 defa eve tuvaletini yaptı. Hepsi bu kadar! Bir hafta sonra artık biz şahane iki dost olmuştuk. Öyle çok sabırlı biri değilimdir, köpek eğitiminden de pek anlamam. Ama her şeyi çözmeye sevgi yetti. O kaçtıkça sevdim, o kızdıkça sevdim, fırsat bulduğum her an öpüp kokladım. Gezmeye çıkardım. Hiç sosyalleşmediğinden biraz zorladı ama olsun vaktimiz boldu J
Ve o ürkek sessiz pincher, artık kucağımdan inmeyen, peşimden koşturan, dışarı çıkacağımızı anlayınca şımarıp çok güzel oyunlar oynayan bir canlıya dönüştü. Tuvaletini havlayarak bize hatırlatıyor. Günde iki kez çıkıp geziyoruz. Sürekli birlikteyiz.
Daha önce kangal beslemiş biri olarak bekçi köpeği nasıl olur iyi bilirim. Bu konuda kangalımdan daha ileri bir dikkate sahip. Başlarda böyle değildi ama artık ciddi ciddi beni sahipleniyor. Zararlı bulduğu kimseyi yanıma yaklaştırmıyor, hızlı hareketler yapan veya sinirli duran köpeklere havlıyor, pittbull dahil Tabi burada dikkat çekmek istediğim onun çok iyi bir bekçi köpeği oluşu.
Yalnız sopa görünce hep kaçıyor, koşarak yanıma geliyor. Ciddi bir sopa fobisi var. Dayak yemiş olma ihtimalini düşünmek bile istemiyorum. Cana zaten vurulmaz, kaldı ki bu küçücük bir hayvan…
O eve tuvaletini yaptığında bile ben gülme krizi geçiriyordum, öyle bir duruşu var ki; hangi huyu bahane edilir de vurulur bilemiyorum. Bahane diyorum çünkü zaten dayak anca ‘insani uydurma bahanelerle’ atılıyor, ‘dayağın hakedilmesi’ söz konusu değildir o yüzden.
Size Gofretimin barınaktaki ve evdeki fotoğraflarını gönderiyorum. İnsanlar aradaki farkı görüp sevginin neleri değiştirebileceğini farketsinler diye.
Biraz yaşlandı diye, bazen gırtlağındaki bir problemden dolayı öksürüyor diye veya başka bahanelerle, zaman harcayıp eğittiğiniz köpeklerinizi sokağa çöp gibi fırlatmadan önce,
bir gün kendinizin de o sokaklara belki evlatlarınız tarafından ya da başka sebeplerle fırlatılabileceğinizi unutmayın diye…
Sizi kocaman öpüyorum, Gofrette elinizden yalıyormuş J
Sevgilerimle