Merhaba Meral Hanim
Biz gecen gun sizden buffy (simdiki adiyla Hera) kizimizi evlat edinen ciftiz. Hera yeni evinde cok mutlu ve keyifli.
Biliyorsunuz size gelismizdeki sebep bitanecik oglumuz zorba'yi trafik kazasinda kaybetmemizdi. Acimizi cok derinden hala hissetmemize ragmen, Hera bize olanca sevgisini veriyor, adeta icimizi isitmak icin elinden gelen herseyi yapiyor.
Barinaga gelip, sizin ve calisanlarin yaptiklarinizi gozlerimizle gorup, adeta insanlik dersi aldiktan sonra, ZORBAmiz adina size kangurumdan yardim yapmaya karar verdik. Yaklasik 200 YTLlik bu yardim biliyoruz ki sizin ihtiyaclarinizi karsilamaya asla yetmeyecek ama, bizim de corbada biraz tuzumuz olsun istedik. Bu yardimlarimizi gelecekte de devam ettirmeye soz veriyoruz size... Boylece ZORBAmizin adini da yasatma imkani bulacagimizi dusunuyoruz... Simdilik yollayabildigimiz malzemeler sunlar... sanirim yarin elinize gececektir (kangurum araciligi ile).
Selamlar ve sevgiler
YALCIN - HANDE AKCAY
Biricik oglum,
Bu yaptigin hic olmadi be Zorba'm...Daha ilk dogumgununu kutlayamadan, yaramazliklarini kameraya cekemeden, Altinoluk'a ailece gidip denizde seninle yuzme yarisi yapamadan, senin kokuna, guzelligine doyamadan bizi boylece birakip gitmen hic olmadi oglum.
Babanin ellerinin arasindan oylece kacip gitmissin, denize girmek icin izin kopardin diye sevincinden tur atmaya baslamissin. Babaciginin gozunun icine baka baka firlamissin caddeye, uzaktan yaklasan kamyonu gormeden. 3 saniye...Kisacik 3 saniye icinde terketmissin bizleri. Hersey bu kadar ani oluvermis iste...
O lanet olasi 3 saniye ardinda kalan bizlerin omrunden omur goturdu. Yapayanliz kaldik Zorba'm...Hicbirseyde teselli bulamiyoruz. Evin her yerine kokun islemis, sabahlari ailece keyif yattigimiz yatagimizda hala tuylerin duruyor.
Sokaklarda yuruyemez oldum; bastigim her yerde seninle bir anim var. Dun mezarini ziyaret ettik babanla. Kacirip benden kemirmeye bayildigin taraklarimi koydum basucuna, hala cantamda duran odul buskuvilerini de biraktim yanina. Kendini yanliz hissetme diye; baban, ben ve Sulo'dan ibaret bir fotografimizi, yuzu sana bakacak sekilde kalbinin uzerine ilistirdik. Icimdeki butun aciyi atarim umidiyle seninle yurudugumuz yollardan yurumek istedim, oynamayi sevdigin her yere gittik babanla. Figen teyzenle, Senol amcan da bizimle geldiler. Arkadaslarin Fatos ve Coban'i sevdik. Beraber buyudugun Lufer'in teknesine gittik...Biliyor musun Zorba'm senin ne cok sevenin varmis...Kim duysa gozleri doluyor, "O cok ayriydi" diyorlar. Veterinerin Ibrahim duyunca aglamis elinden hergun ne vakalar geciyor olmasina ragmen. Seni biz yokken gunduzleri tuvalete cikaran Ferit abin toplarini yikamis, uzerilerine "Zorba" yazip, dolabina kaldirmis. Kaptan Gokhan abin, bizim acimizi hafifletir belki diye kendi kopegi Kral'i bize vermeye niyetlenmis. Baban ve benim durumumuzu ise hic sorma...
Sen benim ilk kopegim degildin ama benim icin en ozel olan sen olmustun. Ilk kez senin, tum sorumlulugunu uzerime almistim. Hayatim sana gore planliydi. Sen benim dert ortagimdin oglum. Biricik arkadasimdin benim. Hatirlar misin seninle yollarda gezerken konusurdum hep...Kederimi, sevincimi, yanlizligimi ilk seninle paylasirdim. Nesen bulasmisti bana, sayende dunyaya daha pozitif bakmaya baslamistim. Birlikte bir dunyamiz vardi bizim, birsuru de arkadasimiz, dostumuz...Erol dayin bana sorardi "Neden beni hep aksamustu bu saatlerde ariyorsun?" diye; "...Cunku gunun en huzurlu saatleri bunlar" derdim ona...Oglumla 18:30-20:30 gezinti saatlerimiz...Sevdigim herkesi o saatlerde arardim...
Icimde biraktigin bosluk cok buyuk Zorba'm. Kendimi o kadar yanliz hissediyorum ki... Canim ne zaman sikilsa soyle derdim kendi kendime: "Olsun, Zorba'm var benim...Eve gidip ogluma simsiki sarilirim, sonra onu alir saatlerce gezerim". Her Allah'in gunu isten eve donerken odanin kapisini actigimda ne kadar sevinecegini dusunurdum. Once uykulu, sismis gozlerinle bana bakar, saatlerdir yanliz oldugun icin 30 saniye naz yapar, sonra var gucunle uzerime atlardin. Simdi ben nasil eve gidecegim Zorba'm?
Her aci zamanla hafifliyor, biliyorum. Lanet beynim aci veren herseyi benim kontrolum disinda sildigi gibi, seni de bir sure sonra silmeye baslayacak. Daha simdiden yuzun parca parca siliklesmeye basladi bile. Cok kiziyorum kendime ama elimde degil bu, lutfen gucenme bana. Ben sensizlige alismak istemiyorum Zorba'm. Senin icinde yer almadigin onumde duran o hayata alismak istemiyorum.
Insan beyni cok garip...Iki gundur zamaninda izlerken cok sacma buldugum "Hayvan Mezarligi" filmini dusunuyorum. Simdi bana ne kadar farkli gorundugunu bir bilsen o filmin. Bilsem ki seni geri getirmenin bir yolu var, hic dusunmeden yaparim oglum.
Seni ve bizleri seven herkes teselli etmeye calisiyorlar babanla beni. "Kopek sahibine gelecek bir aciyi hissedip, uzerine alirmis" diyorlar. "O cok mutlu bir kopekti, mutlu yasadi, mutlu oldu" diyorlar. Neden hicbirsey teselli etmiyor bizi, bilmiyorum oglum. Tek yaptigimiz babanla birbirimize sarilip, aglamak...Ve dua etmek ruyalarimizda seni gorebilmek icin...Ne olur oglum ruyama gir, gel ve anlat bana bu ani gidisinin nedenini. Gel ve teselli et bizi...
Ben seni cok sevdim Zorba'm...Hicbirsey senin boslugunu doldurmayacak...Hicbirsey seninle gecirdigimiz guzelim yarim yili tekrarlatmayacak bana.
Sen bizim, hep cok sevdigimiz Zorba'miz, Zorbik'imiz, Zirto'muz, askimiz, kucuk oglumuz olarak kalacaksin...
Rahat uyu bebegim...
Hande
Bu köşeye yazılarınızı göndermek için
meralolcay@mynet.com