Seni kabedeli 7 ay oldu(20.01.2004). Seni ilk tanıdığımda henüz 7 aylıktın ve benim ilk çalışma günümde sevgili patronlarımla birlikte geldin. Simsiyah, gıdında ufacık bir yerde beyaz tüylerin vardı, kendi köpeğim olmasına rağmen seni içime sokasım geldi. Seninle 13 sene beraber çalıştık, gerçi patronumun köpeği idin ama onlar çok sık seyahate çıktıklarından hep beraberdik. Benim sevgili kızım 14 yaşında öldü, normal ömrü 10-12 sene olmasına rağmen sevgimle o yaşa kadar getirmiştim. Onu kaybettikten sonra ve patronlarım guard dog olarak JOSH'ı aldıktan sonra seni nüfusuma geçirdim. Çok büyük güzellikler yaşadık seninle, ben nerede sen oradaydın, Romanya, Bulgaristan, Uludağ, Antalya, Bodrum, Ilgaz, restoranlar. Tatile gitmek istediğim zaman en önce seni kabul edebilecek yerleri seçtim. Karı hiç sevmediğin halde Oğuz kaydığı için gidiyorduk, kara bastığın anda karlar patilerinde ufak buz parçacıkları oluşturuyordu. Oğlum hangibir anımızı anlatayım. 8 sene evvel kalp büyümesi teşhisi konduğu günden beri gece uykularımı senin nefes alışına göre düzenlemiştim, senin bebekliğinden beri tedavilerini üstlenen çok sevgili Doç.Dr.Halil Mahzunlar son gününe kadar büyük bir sevgi ile seni ayakta tutabilmek için uğraş verdi. Ama o lanet üreni düşüremedik ver sen beni
bırakıp gittin. Halbuki bilsen ki adın ablanın yaptığı 10.000 lerce t-shirt, şapka, yağmurluk, çantalarla her yeri dolaşıyor, biliyor musun seni yaşatmak için minik şirketimize "PRENS" adını verdim. Şimdi sevgili Meral Abla'nın barınağında diğer minik arkadaşlarınla berabersin. Mavi, sana çok yakışan JOGGING kıyafetin dışında tüm giysilerini şimdi barınaktaki çocuklar giyiyor. mavi elbisen de benim yastığımın yanında, ancak öyle uyuyabiliyorum. Neredeyse her akşam rüyamdasın. Seni çok ama çok özledim, bulunduğun yerde kendine iyi bak, nasılsa bir gün buluşacağız biriciğim. Umarım Meral Ablanın yaptığı mezarcığını beğenmişsindir.
Annen Deniz Yavuz
Bu köşeye yazılarınızı göndermek için
meralolcay@mynet.com