Toroman'ın öyküsü

Toraman tam 15 ay önce barınağımıza geçici bırakıldı çünkü sahibi askere gidiyordu ve sokağa atmak istemiyordu bakacak kimsede yoktu.

Çaresiz kabul ettik toraman golden terrier melezi cok tatli bir kopekti daha önce hic arkadasi olmamistı. Barınakta kendine arkadaş ve sevgililer edindi. Sahibi Abdullah Bey arada izinli olduğunda Ankaradan görmeye geldi Toramanı. Çok mutluydu. Sahibinide özluyordu ama terk edilmediğini barinakta misafir olduğunu sanki hissediyordu.
Çok ilginç bir olay oldu 1 ay önce ilk defa toraman bir arkadaşıyla atıştı. Şaşırdık çünkü koğuşlara hep anlaşan gruplari yerlestiriyordum. Pek muhim bir sey olmadi kulagi hafif yaralandi. Hemen bakimini yaptik 1 hafta iğne olacakti bu olay aksam ustu olmustu. Ertesi gün, sabah ansızın Abdullah Bey geldi. Askerligini bitirmis toramanı alacaktı. Ne diyecegimi sasirdim, bu kadar ters bir zaman olabilir mi. Neyse anlattik üzüldü ama "ben tedaviye devam ederim. oğlumu almaya geldim 15 aydir onu cok ozledim" dedi toramanda sevincle hoplaya ziplaya veda etti bize ve sahibiyle gitti bizler mutlu olduk 15 ay lik hasretlik bitti diye..

Ama vicdansiz merhametsiz insanlar bir turlu yok olmuyor sayilari hizla artiyor 18 nisan 2005 pazartesi aksami abdullah beyden gelen mektup...
...

Toramanın babası Abdullah ben meral hanım..nasılsınız..başımdan kötü
bir olay geçti..geçtiğimiz perşembe günü toraman dünyaya veda etti, hayata
gözlerini kapadı..hala ne olduğunu anlamış değilim..zehirlediler evladımı
boynundaki tasmayı göre göre zehirlediler..ama tespit edemedim kim yaptı
ve neden yaptı...oysa barınakta almış olduğu kulak yarası da
geçmişti..tüyleri çıkmaya başlamıştı oğlumun..15 ay boyunca askerden
dönmemi bekledi beni gördü benle biraz yaşadı ve gitti...söyleyecek hiç
bir şey yok artık..çok üzgünüm günlerdir ağlıyorum...toroman öldü..geçen
hafta pazar günü pikniğe gitmiştik beraber..koştuk oynadık..yüzümü yaladı
bol bol gözlerimi yaladı..gözlerimi yalama toroman ayrılık getirir
dediysem de o hiç aldırmadı yaladı...çok üzgünüm meral hanım çok..
...

Sonuc ben suna inandim ki hayvanlarin kaderini degistiremiyoruz tipki insanlarinkini degistiremedigimiz gibi..
Basimiz sagolsun Abdullah Beye sabirlar diliyorum baska diyecek bir sey yok cok uzgunuz..

20 Nisan 2005

Toromanın acısı kolay kolay unutulmayacak. Umarız böyle acıları bir daha kimse tatmaz.

"Toraman bahçedeydi...tahminimce beyni hiç gelişmemiş bir insan onu katletti..allah cezasını nasıl verir bilemiyorum ama..benden çok şey aldı götürdü..hayatımda hiç bir şey için bu kadar emek sarfetmemiştim..sırf onun mutluluğu için çok zor koşullar altında herşeyi ile uğraştım..cebimdeki son kuruşumu bile onun sağlığı ve sihhati için harcadım.. şunu öğrendim. .onları bu dünyada bizim kadar çok seven insanlar olduğu gibi, hiç sevmeyen katil ruhlu yaratıklarda var. Hayvanları sevmeyen insan, insan olamaz meral hanım.. Nasıl kıydılar ona, onun canını alma hakkını nereden buldular, vicdan bunun neresinde..günler geçmesine rağmen kendimi hala toparlayabilmiş değilim, baktiğim her yerde toramanla olan anilarim aklima geliyor..karar verdim buradan taşinmaya..yoksa unutamayacağim...sitede gördüm hikayesini yazmişsiniz toramanin..keşke yaşasaydi da hiç yazilmiş bir hikayesi olmasaydi oğlumun...o nazik, kimseye zarar vermeyen insanları seven benimle mutlu olmasını bilen haylaz yavrum, allah sana bunu yapanlara soracaktır....

hoşçakalin.... "

Toromanın babası

22 Nisan 2005