Lütfiye anne

Lütfiye annenin 17 yıllık kedisi Melek olmuş. Acılarını hafifletmek için taksiye binip kedi satın almak üzere yola çıkmışlar. Yolda muhabbet esnasında taksi şöförü arkadaş neden para ile satın alıyorsunuz yazık, sizi barınağa götüreyim oradan bir kedi sahiplenin demiş ve doğruca bizi getirmiş . Başvuruyu barınakta yaptılar. Ve Engelli Kedi evimizi gezdirdik ,annesiz olup sokak bilmediği için barınakta yaşayan yavru kedilerden birini seçtiler. İsmi korsan oldu. Sahiplendirme yaptığımız aileler ile akraba oluyoruz sürekli irtibat halindeyiz. Ertesi gün Lütfiye anne ağlayarak aradı. Korsan Yok oldu bulamıyoruz evde. O an dünya başıma yıkıldı korkunç bir duygu başka birine emanet ettiğiniz canlının başına bir şey gelmiş olma ihtimali, suçluluk , vicdan azabı vb duygular acaba vermeseydimler. Sorular sorarak anlamaya çalıştım nerede idi nasıl Yok oldu ? balkonda güneşleniyordu çok küçük olduğu için atlayamaz ama acaba karga almış olabilir mi 2 saattir arıyoruz dedi. Bir eyvah daha 😭kafamdan senoryalar geçiyor karga alabilir mi düşünüyorum. alamaz kartal olsa belki ama şehirde kartal ne arar bahçeye etrafa bakın dedim. tabii günüm berbat oldu kafam korsan da.

Nihayet 3 saat Sonra haber geldi komşunun kedisini almışlar eve , kedi 1 dk içinde bizim korsanı bulup çıkarmış saklandığı yerden. Meğerse bizim yaramaz karnı tok altı kuru banyo yapmış. uykusu gelmiş yatak bazasının altına saklanmış orda uyuyormuş. Bir ohhh çektim. Şimdi Lütfiye annemiz gözünün önünden ayırmıyor korsanı mutlu mesut yaşıyorlar.

Sahiplendirmenin vicdani yükü çok ağır ya başına kötü bir şey gelmiş olsa idi ahh keşke vermeseydim dememek için sahiplenme yaparken ince eleyip sık dokumak lazım.Sanki çocuk alıyoruz amma inceliyorsunuz alt tarafı kedi ,köpek diyen bu gözle hayvanlara bakan kişilere asla vermeyiniz. Onlar bizim gibi hisseden sevinen , üzülen, acıkan sadece konuşamayan patili dostlarımız unutmayın.