Şans 5 yaşlarında bir boxer. Çalınmış olduğunu tahmin ediyoruz. Barınağımıza getirildiğinde her tarafında işkence izleri vardı. Kollarına jilet atılmış, çivili sopalarla dövülmüş, zayıf, çok kötü durumda idi.
15 Ocak 2003 de Hurriyet Gazetesi Pakonun köşesinde barınağımızı tanıtan yazının ardından ziyaretciler çoğaldı. Bir hanım eşiyle beraber geldi. Boxer köpekleri varmış, yeni kaybetmişler. ölmüş. Onun üzüntüsü içinde idiler. Şans'ı gördüler üzüldüler. Hanım almak istiyor fakat yaşı genç olmadığı için tekrar üzülürüm diye düşünüyordu. Bey hiç taraftar değildi, neyse gittiler. Ertesi gün hanım telefon açtı, boxer üşür altına battaniye, özel yemek vb isteklerde bulundu. Benim cevabım "barınakta 1200 köpek var. Hepsiyle ilgilenmek durumundayım. Telefonla talimat vereceğinize alın ilgilenin" oldu. 1hafta sonra kar kış soğuk havada geldi kendiyle çok mücadele etmiş ve
sonuçta eve götürmeye karar vermiş. Şans'ı aldılar, doğru Veterinere, özel bakıma, tabii en önemlisi ruhunun özel ilgiye ihtiyacı vardı. Neticede Şans 1 haftalık bakımdan sonra eve gitti. Süpriz bir durum, Şans eğitimli eve çiş, kaka yapmıyor, komutları biliyor, esyaları kemirmiyor.. Güzel bir olay.
Yaklaşık 1.5 ay sonra Şansı görmek için evlerine gittim eşimle beraber, zili çaldık kapı açıldı Şans beni karşıladı, hatırlar mi acaba beni derken, bir üstüme atladı yaladı sevdi, demekki unutmamış.
Ş ansın yaşadığı evi gezdim. Özel odaları var. Odası demiyorum en az 2-3 odada yatağı var 10 kg ma yakın kilo almış. Çok mutlu sahiplerini seviyor. Özel bakıcısı var evde hiç yanlız kalmıyor. Bende çok mutlu oldum Şansın şansı döndü o mutlu ben mutlu sahipleri mutlu. Darısı barinakta aile bekleyen diğer arkadaşlarının başına...