Ceylan ismi gibi çok güzel bir köpekti..
Sürmeli sürmeli gözleri vardı.Barınağımıza 8 -9 sene önce yavrularıyla gelmişti..Sokakda dogum yapmış yavruları yaşamamıştı..Kısırlaştırdıktan sonra tekrar alındığı yere bıraktık yedikule civarıydı yolu bulmuş geri gelmişti.Demekki bizden memnundu..Ceylanın bir özelliği vardı asla kafesde ,koğuşda kalamıyordu serbest dolaşmak istiyordu..Barınağın kapısının önünde rahat rahat dolaşıyordu bir gece içkili vaziyette gelen kendini bilmez insanların hızla kullandığı arabanın altında kalmıştı.Gece yarısı çocuklar ceylanı araba ezdi ne yapalım deyince hemen çocuklara ilk yardım ilaçlarının yerini tarif edip müdahaleyi uzaktan da olsa yaptırmış ertesi gün de sabahın köründe barınağa gidip inşallah yaşıyordur demiştim.Ve yaşıyordu ama kafes fobisi olduğuından strese girdi .İyileşince tekrar kapının önüne bırakamadım koguşa koydumn anında tırmandı atladı oldukça çevilti tıpkı ceylan gibi sıçrıyor tırmanıyordu.Son çare darülaceze odası benim ofisin önündeki odaya koymayı düşündüm.Oraya koydum bu seferde yemek zamanı odanın kapısından atlayıp mutfak kısmına giriyor yemekleri aşırıyordu.Aç gözlü doymak bilmiyordu.Hani derler ya doktor ne yerse yesin deki rahat bırakın misali ben de böyle kabullendim ceylanı.Ara sıra beni çok kızdırıyordu mutfak tezgahının üzerinde bir şey unutmaya görsün özellikle yumurta ve ciğer poğaca kokuyu alıp anında atlayıp malı götürüyordu.
Ceyaln son bir hafta içinde sanki eridi bitti çok zayıfladı iştahı da yoktu kliniğe gönderdim kan tahlileri yapıldı aşırı derecede kansızlık çıktı.İlaç tedavisine başladık 2 gün sonra kan nakli yapacaktık .Melek olan havucuma da kan veren gönüllü kan bankası müjdeye gene iş düşecekti.Ama ceylan dayanamadı ayşen annenin çabaları sibel anne derya annenin çabaları benim çabalarım fayda etmedi.Ve 2 nisan ceylan melek oldu.Son nefesini sibel annenin kucağında verdi..
Bir gün önce sahibi tarafından sepetiyle taksiye konulan, sonrada taksiciye bir dakika bekleyin ,bir markete gidiyorum hemen geleceğim diye terk edilen kezban kızımız sibel annenin gözyaşlarını yalayarak teselli etmeye çalışıyordu.Üzülme siz elinizden ne geliyorsa yaptınız der gibiydi..İlginç olan bir insan tarafından yeni terk edilen kezban hala insanları sevebiliyor yakın davranıyordu..
Bir kere daha insanoğlu gibi acımasız ,kindar olmayan af eden ,karşılkısız seven bir canlı olan hayvanları tercih ettiğim için mutluyum...
Güle güle ceylan... havuç ,kelebek,nene,nazlı,kocabaş,nazik ...daha ismini hatırlayamadığım yolu yedikuleye düşen ve melek olan arkadaşlarının yanına gittin ...Seni unutmayacagız..
Meral olcay.3 nisan
