Daha kaç defa öleceğiz bakalım?

Bir türlü yüzümüz gülemiyor degil mi? Bir avuc duyarlı insanın katkısıyla hem kulaklarımızın pası silindi gecenlerde hem de kendimizi iyi hissetmistik ki yurdumdan gelen acaip ve bir o kadar üzücü haberlerin ardı arkası kesilmez oldu...Bes tane gercek AYININ taslaya taslaya canını cıkardıgı yavru ayının acısını unutmamıstık ki,bir haber daha geldi...Artık gazete okumak istemiyorum sabahları...Dısarıya cıktıgımda önüme baka baka yürüyor,otoyollarda gözlerimi kapatıyorum eger arabayı kullanan ben degilsem...

Bir gölün üzerindeki ıslak tasta öldük gecenlerde hepimiz! Bagıra bagıra,bunun bize neden yapıldıgını anlamadan kanla ve suyla yıkana yıkana can cekistik...Kücük bir haber olduk gazetede,unutuldu unutulacak...Ardından bir kutunun icindeydik bu defa..Annemizi emiyorduk belki...Belki de uyuyorduk henüz hayatımızın ikinci ya da ücüncü gününde...Mümkün olsaydi tanıyacaktık hayat denen seyi...Olmadı...Süphenenildi bizden...Korkuldu..Patlatıldık.
Nereye gidiyoruz?Nasıl hesap verecegiz cocuklarımıza?Susuz bir dünyada yasama mücadelesi verecegimizi bagırıyor herkes...Hem susuz hem de hayvansız kalacagız yakında...

Cok merak ediyorum, yok mudur acaba bu süpheli paketlerin icinde bir hayat belirtisi olup olmayacagını anlayacak kadar duyarlı bir alet? Bir bebek kedi ve annesini yasatabilirdik belki o zaman...Gördügüm fotograf aklımdan cıkmıyor hala...Kim silebilir o kareyi beynimden bilmiyorum...Bir canı almanın bedeli 250 türk lirası mı? Gercekten bu kadar mı bir hayatın bedeli?

Hayat bu kadar ucuz ve bu kadar degersiz mi yasadıgımız topraklarda?
Simdilerde bu sorulara hep evet yanıtını veriyorum...Kızımdan utanıyorum...İlerde o da okuyacak bu haberleri,bir soru degil bin soru soracak bana...Ona verecegim cevaplardan da utanıyorum...

Evet Kavin'im,biz hep böyle ölüyoruz bu ülkede...İhmalsizlikten,duyarsızlıktan,kalpsizlikten ve sevgisizlikten her gün bir baska sekilde ölüyoruz yavrum...Umarım bunu degistirmeyi sen ve senin gibi yeni,pırıl pırıl insanlar basarabilirsiniz...Biz bu ülkede hala ''kuduz tehditi'' adı altında 280 köpegi gözümüzü bile kırpmadan itlaf edebiliyoruz...İnanması gercek ama yapıyoruz bunları kızım...Ötesi günlük gazetede kücük bir haber,bir kac isyan sesi,ardından memleket meseleleri ve meshur balık hafızamız kızım...ne tası? Hangi göl? Kutu mu? Ne vardı ki kutunun icinde?

Agzımın ici kupkuru...Ortalıkta hic hayvan yok!
Ama bilinsin ki mücadelemizden vazgecmiyoruz...

Sevinc Erbulak Midyat