Bir kaç aydır sizlere yazıyorum... aslında bana verilen işleri etten evvel kazana düşerek her zaman daha öncesinden bitiren, sabırsızca hayatın her anını yakalamaya çalışan ben, küçük kızım, imparatoricem Kavin Midyat doğduğu günden beri kendimdeki değişime şaşırıp şaşırıp kalıyorum... bu ay da yazım gecikti, doğrusu iki gündür hangi havyan dostumu anlatsam acaba diye düşünürken bir daha hiç bir yazımı geciktirmemeye karar verdigim bir habere çok üzülerek yazıyorum gecenin bu saatinde...
Sizlere bir dostumun Dost'unu anlatmak istiyorum... Barinakla tanışmama ve bu yazıları yazmama vesile olan canım arkadaşım Tolga Öztorun 15 yıllık Dost'unu kaybetti bugün... Şu an onun yüreğindeki yangının hiç kimse tarafından söndürülemeyeceğini biliyorum... Ben de çok kısa bir zaman önce, geciktirdiigm bir baska yazımda kaybettigim Afife'mi sizlere anlatmıştım... (
Keşke geciktirmeseydim) Bu ay da bardaklarda soğuyan çayları, izlenirken bir türlü sonu getirilemeyen filmleri, çabuk çcabuk yenen yemekleri, özledigim bütün kedileri, kısacası cadı kızımdan arta kalan zamanlarda, onun uyku molalarında neler yaşadığımı anlatacaktım size.... Olmadı.
Şimdi merak ediyorum, hayvan dostlarımız da kendi cennetlerine gitmeden saniyeler evvel hayatlarını bir film şeridi gibi görüyorlar mıdır acaba? Ben buna inanmak istiyorum bu gece... ve de size Dost'un ağzından devam ediyorum, o söylüyor, ben tuşlara basıyorum...
''Canım dostum Tolga ve annem Aslı'ya,
Agulu bir sessizlik var su an evimizde biliyorum, ben sizsiz, siz de bensiz ilk geceye alışmaya çalışıyorsunuz... İlk'ler her zaman tatlı hatıirlanmıyor degil mi? Birlikte ilk defa biraz zorlanacağız... Çok güzel günlerimiz oldu, şanslı bir köpek olacağım beni ilk gördüğünüz an belli etmişti kendini... Konuştuğunuz dili anlıyordum, hakkımda düşündüklerinize teşekkur etmek istiyordum ama sadece havlayabiliyordum o zamanlar..... Eeeeeeeeee siz de henüz bizim dilimizden anlamıyordunuz haliyle...15 yıil.... evet dostlarım, sizlerle geçen 15 yıl bana çok sey öğretti, eminim siz de benden pek çok sey öğrendiniz bu zaman zarfinda... Birlikte çok güldüğümüz günler oldu, tatillere çıktık, uffff denize girdik birlikte... En uykulu gecelerinizde bile beni sokaga çıkardınız esneye esneye... Evimizi küçük hayvan kardeşlerle paylaştık, site yönetimiyle papaz olduk birlikte, iyi ki de olduk, belki biraz sevmeyi öğrettik onlara kimbilir? Sonracığıma tartıştınız bir gece, ben sizi barıştırdım... Birlikte uyuduk yıllar boyunca, nefeslerimiz birbirine karıştı,sabahları kimin ayağı kimin kafasında diyerek uyandık degil mi? Bütün güzel arkadaşlarınızla tanıştım, onlarla oynadık, güldük, gülmekten yorulduk birlikte....
Ama biliyorsunuz ben son zamanlarda gerçekten çok yorgundum... Sizlerle bir kaç gece daha beraber uyuyabilmek için dayanıyordum sessizce, ben içimde yaşıyordum acımı, siz hem içinizde hem de gözlerinizde... O,bana her zaman güzel bakan gözlerinizde... Sizi hep bana öyle bakarken hatırlamak istediğim için gidiyorum ben... Ben gidiyorum dostlarım... Bütün yaşananlar için teşekkür ediyorum ikinize de, ardımda bıraktığım hayvan dostlarıma en iyi şekilde sahip çıkacağınızı bilerek gidiyorum şimdi... Size zaman denen büyülü kavramı hediye ederek... Onun dinginligine sığınarak ve acımızın her geçen gün biraz daha azalacağını umarak gidiyorum... Güzel şeyler hatırlayın, nerede olursam olayım kalbimin kral dairesinde olacaksınız''
Sevinc Erbulak Midyat